Wrzodziejące zapalenie jelita grubego to rodzaj nieswoistego zapalenia jelit objawiające się procesem zapalnym błony śluzowej odbytu lub jelita grubego. Dotychczas nie udało się zdeterminować dokładnej przyczyny tej choroby, choć zalicza się ją do kategorii nieswoistych zapaleń jelit.
Pośród objawów tego zapalenia wymienia się bóle brzucha, biegunki i zaparcia, niekiedy następujące jedno po drugim, krew w stolcu, ogólne osłabienie organizmu połączone z chudnięciem oraz afty. Zdarza się, że dodatkowe objawy występują poza jelitami: w oczach, stawach (zapalenia) i na skórze (rumień guzowaty, piodermia zgorzelinowa).
Choroba ma tendencję do słabnięcia i zaostrzania objawów w całym swoim przebiegu.
Choroba Leśniowskiego-Crohna dotyka jelit, wywołując w nich stan zapalny. Nie jest do końca jasne, co i w jaki sposób wywołuje tę chorobę. Wiadomo jednak, że objawia się ona przewlekłym procesem zapalnym przewodu pokarmowego, a konkretniej jego ścian. Przypuszcza się także, że jednym z czynników sprzyjających rozwojowi Choroby Leśniowskieg-Crohna może być poszerzenie połączeń ścisłych (tight junctions) pomiędzy enterocytami (komórkami budującymi nabłonek błony śluzowej).
Choć choroba może atakować każdy odcinek przewodu pokarmowego, najczęściej obejmuje koniec jelita cienkiego i początek grubego.
Pośród objawów tej choroby wymienia się:
- biegunki, czasami bardzo ostre;
- bóle brzucha, zwłaszcza w rejonie prawego podbrzusza;
- niedrożność jelit i guzowate opory w jamie brzusznej,
- szczeliny, przetoki i ropnie oraz inne zmiany okołoodbytnicze.
- gorączki, chudnięcie, spowolnienie wzrostu u dzieci, a także podatność na zmęczenie i ogólne osłabienie organizmu.
