Przewlekła obturacyjna choroba płuc (POCHP) jest główną przyczyną przewlekłej chorobowości i umieralności na świecie. Choroba charakteryzuje się postępującym i ograniczonym przepływem powietrza przez drogi oddechowe. Wynika to z choroby małych dróg oddechowych i płuc, które spowodowane mogą być przez szkodliwe płyny i substancje z którymi pacjent ma styczność w ciągu całego życia lub gazami szczególnie dymem tytoniowym. Czynniki wrodzone także mogą doprowadzić do rozwoju choroby.
Głównym objawem POCHP jest duszność, kaszel z okresowym odksztuszaniem gęstej plwociny, szybko pojawiająca się zadyszka. W celach diagnostycznych wykonuje się badanie spirometryczne.
Przewlekła obturacyjna choroba płuc jest chorobą nieuleczalną, a wszystkie działania lekarskie prowadzone są w celu spowolnienia procesu chorobowego.
Astma oskrzelowa, zwana też dychawicą oskrzelową jest przewlekłą, zapalną chorobą dróg oddechowych. W wyniku choroby poprzez niekontrolowane skurcze oskrzeli i gromadzenie się w nich gęstego śluzu następuje ograniczenie wydolności górnych dróg oddechowych.
Charakteryzuje ją świszczący oddech, napady duszności oraz uporczywy kaszel. Czynnikiem sprzyjającym pojawieniu się choroby są nieleczone alergie i ciągłe narażenie na kontakt z alergenami, czy substancjami drażniącymi układ odpornościowy (roztocza, wilgoć i pleśń w miejscu zamieszkania i inne) jak również przewlekłe infekcje wirusowe dróg oddechowych, palenie tytoniu.
Astma należy do grupy chorób które w prosty sposób można zdiagnozować, większym problemem może okazać się zidentyfikowanie czynnika drażniącego, wywołującego skurcze oskrzeli. Jest chorobą nieuleczalną, prowadzącą do nieodwracalnych zmian w oskrzelach, ale wcześnie podjęte przyczynowe, systematyczne i długotrwałe leczenie zapewni pozytywny efekt leczniczy.
Rozstrzenie oskrzeli jest przewlekłą obturacyjną chorobą płuc, charakteryzującą się nieodwracalnym rozstrzeniem (poszerzaniem) światła oskrzeli w wyniku uszkodzenia ich ściany. Pojawienie się choroby może być wrodzone w przebiegu mukowiscydozy, wad wrodzonych struktury płuc, pierwotnych niedoborów odporności, lub nabyte w przebiegu ciężkich zakażeń bakteryjnych i wirusowych, chorób prowadzących do włóknienia płuc, toksycznego działania gazów, uszkodzenia termicznego oraz chorób prowadzących do zwężenia światła oskrzeli.
Choroba rozwija się wolno, a do jej objawów zaliczamy kaszel, któremu towarzyszy odkrztuszanie sporej ilości wydzieliny, zwykle ropnej, krwioplucie, nieprzyjemny oddech, stany podgorączkowe, duszność.
W celu postawienia diagnozy konieczna jest tomografia komputerowa, zwykle wykonywana jest również bronchoskopia.
