Wiele się mówi o higienie jamy ustnej, wiemy jak należy o zęby dbać aby nie narażać się na próchnicę. Wiemy więcej od naszych przodków, ale czy potrafimy zapobiegać? Pewnie nie, skoro nadal istnieje zawód stomatolog. Uczymy dzieci, od najmłodszych lat jak mają myć zęby, jakich past używać i jakich szczoteczek. Ważne aby były pasty naturalne a szczoteczki najlepiej nie plastikowe. W mojej rodzinie używamy bambusowe. Czy to zabezpiecza nas przed próchnicą? A sprawdź stan swoich zakupów, czy wszystko jest tam naturalne? Zobacz, co kupują inni, gdy wykładają zakupy na taśmę przy kasie. To co jemy, czego używamy ma wpływ na rozwój próchnicy, ale tu także wpływ mają geny. 

Tak jak kamienia nazębnego możesz się pozbyć smarując dziąsła przed snem olejem kokosowym, tak na próchnicę aż tak wielkiego wpływu nie masz, gdy masz polimorfizm genu MUC7. 

Dużą rolę w progresji próchnicy przypisuje się płytce nazębnej, która pokrywając powierzchnie zębów, stanowi zarówno czynnik kariogenny, jak również paradontogenny. Obecne w niej bakterie próchnicotwórcze, przede wszystkim Streptococcus mutans ( fizjologicznie występuje w jamie ustnej człowieka, wchodząc tam w skład naturalnej flory bakteryjnej (ok. 2%) . Streptococcus mutans i inne bakterie stanowią główny czynnik etiologiczny powstawania próchnicy zębów), odpowiedzialne są za produkcję kwasów, które obniżając pH płytki i śliny poniżej wartości 5,0, doprowadzają do demineralizacji. 

W jamie ustnej występują mucyny, czyli składniki śliny, które chronią błony śluzowe przed enzymami trawiennymi. Dwa rodzaje a każdy odpowiedzialny za inne role. 

Mucyna wielkocząsteczkowa MG1 wpływa na:  

  • Powlekanie i nawilżanie tkanek oraz zmniejszenie siły tarcia 

Mucyna drobnocząsteczkowa MG2 oddziałuje na mikroflorę bakteryjną jamy ustnej, biorąc czynny udział zarówno w procesie kolonizacji błonki nabytej przez drobnoustroje próchnicotwórcze (Streptococcus mittis, Streptococcus sanguis, Streptococcus mutans), jak również ich aglutynacji. 

Wspomniany powyżej gen MUC7 koduje mucynę MG2, wykazuje działanie grzybobójcze. Przeprowadzono wiele badań, także wśród studentów stomatologii, że gen kodujący mucynę MG2 ma wpływ na powstawanie próchnicy. Jednak, mucyny występujące w ślinie pełnią w organizmie człowieka wiele różnych funkcji. Są molekułami odgrywającymi ważną rolę w chorobach ogólnoustrojowych, a nie tylko w chorobie próchnicowej. Znaleziono je w trakcie badań i w układzie moczowym i pokarmowym. 

Reasumując, nie tylko nasz sposób odżywiania, czyszczenia zębów wpływa na to czy mamy próchnicę, czy nie, ważne jest kodowanie białek za pomocą MUC7. 

 

źródło: szaregeny